De zorg op z`n kop: “is dat onze zorg?”

Deze keer wil ik met u hebben over de veranderingen in de zorg. Veranderingen voor de mensen die zorg krijgen en mensen die die zorg verlenen.

Het zal u niet ontgaan zijn dat gemeenten vanaf 1 januari 2015 verantwoordelijk zijn voor het regelen van de zorg. Er zijn momenteel grote dilemma’s in de zorg. De komende maanden zal het in de gemeenteraad geregeld gaan over de veranderingen in de zorg en de nieuwe rol van de gemeente. We hebben nog drie maanden de tijd om alles goed te regelen. Werk aan de winkel!

Mensen die zorg krijgen
De angst is dat veel mensen aan de kant komen te staan en dat dit ons als gemeenschap veel geld gaat kosten. En al die veranderingen en onzekerheid doet ook iets met deze mensen. Het raakt hen in hun welzijn, zelfstandigheid en aan hun lijf. Wij willen het huidige systeem ontmantelen. Wij organiseren de zorg bij voorkeur via kleinere organisaties en vooral door zelfredzaamheid en/of burgerinitiatieven. Dus een rigoureus transitie lijkt de oplossing. We denken dat dit betere zorg op levert, maar is dat zo? En hebben wij de cliënten die nu al jaren met tevredenheid zorg afnemen, wel gevraagd? Wat betekent dit allemaal voor cliënten? Vragen die ik veel te horen krijg zijn: Hou ik nog steeds mijn vaste hulp en/of begeleider? Krijg ik nog de zelfde zorg of wordt dit veel minder? En moet ik straks meer gaan betalen aan eigen bijdrage?
En hoe komt het met de kwetsbare gezinnen en kinderen in moeilijke omstandigheden? Op heel vragen is niet direct een antwoord te geven en dat geeft zeker op dit moment, veel onzekerheid bij kwetsbare mensen en hun verwanten.

Mensen die zorg geven
Zorgorganisaties zijn al even bezig hun organisatie efficiënter in te richten want zij willen klaar zijn voor de grote verandering die de 3 decentralisaties met zich meebrengt. Dat lijkt eenvoudig. Gewoon bureaucratie verminderen en dure managers en kantoorpersoneel ontslaan. Maar is dat de oplossing en kan dat zo maar? Cao-afspraken, ontslagregels van het UWV en de nieuwe flexwet zitten dit proces in de weg. En hoe zit het met al die mensen, die al jaren met veel motivatie en met hart en ziel de zorg hebben uitgevoerd of ondersteund? Deze mensen verliezen nu door de veranderingen hun baan. Zij hebben het complexe bureaucratische systeem niet bedacht! Zij zijn ook medewerkers die, net als alle andere mensen, rechten hebben. En waar moeten deze mensen na januari 2015 aan het werk?
Zo hebben ook de medewerkers die huishoudelijk werk doen in de zorg te horen gekregen dat het 1 januari 2015 stopt. Nog meer werklozen!
Naar schatting worden ongeveer 25.000 mensen werkloos door de transities in de zorg.
Wat gaan deze mensen straks doen, vrijwilligerswerk¬¬¬?

Gemeenten hebben vanaf 1 januari een grote verantwoordelijkheid erbij. Zij zullen de zorg goed moeten organiseren en tegelijk de forse bezuiniging in de zorg snel moeten doorvoeren. En dat allemaal in een tijd dat de gemeentebegroting fors onder druk staat en dorpshuizen en multifunctionele centra het moeilijk hebben.

Ik werk zelf in de zorg en ben in de politiek gegaan omdat ik me zorgen maak over de veranderingen. Tegelijker tijd vind ik het goed dat het gaat veranderen. En wil graag meedenken om het anders te organiseren. De volgende keer vertel ik over hoe de zorg is geregeld zoals die is geregeld en waarom veranderingen in de manier van organiseren ook echt nodig zijn.

Joke Brouwer, raadslid PvdA